Franciszka Białogórska

ur. ok. 18 31, z Warszawy, żona Józefa, krawca. Nie wiemy, czy faktycznie przebywała w gub. ołonieckiej. W związku ze sprawą zamachu na namiestnika Królestwa Polskiego, hr. Berga, została wysłana w kwietniu I 8 64 w dwudziestej ósmej partii zesłańców na zamieszkanie pod dozorem policji w jednej z północno—wschodnich guberni Cesarstwa, jako miejsce zesłania MSW wyznaczyło gub. ołoniecką. Jednakże w maju tego roku Białogórska uzyskała zezwolenie na towarzyszenie mężowi skazanemu na ciężkie roboty na Syberii. Na wiadomość o śmierci męża 27 maja 1864, pozostała w Petersburgu dzięki interwencji swojej szwagierki Anny, która też pomogła jej w uzyskaniu we wrześniu 186 5 zezwolenia na powrót do kraju.