Bartłomiej Birula

szlachcic, mieszkaniec okolicy szlacheckiej Zajameczno (?) w pow. mińskim, mąz Antoniny. Oskarżony wraz z żoną o kontakty z powstańcami, dostarczanie im żywności i ukrywanie. Mimo braku „prawnych dowodów winy", 18 czerwca 1864 Murawiow polecił zesłać oboje małżonków, jako osoby „nieprawomyślne i szkodliwe", na zamieszkanie w gub. ołonieckiej pod ścisłym dozorem policji, a majątek skonfiskować. Nie wiemy, czy Birulowie faktycznie przebywali w gub. ołonieckiej — dostępne źródła podają różne wersje: Bartłomiej miał przybyć do Ołońca w grudniu I 864, natomiast Antonina wraz z dziećmi: Julią, ur. ok. 1856, i Kazimierzem, ur. ok.1860, miała być wysłana do gub. wołogodzkiej, według innego źródła cała rodzina mieszkała w gub. wołogodzkiej, w Ustsysolsku, pod dozorem policji 1 otrzymywała zapomogę ze skarbu państwa.