Marceli (Maciej?) Grejber

syn Andrzeja, ur. ok. 1824, ze szlachty, właściciel dóbr Gonczyce (?) w pow. łukowskim gub. lubelskiej. Oskarżony o pełnienie funkcji naczelnika okręgu w organizacji narodowej, został wysłany na zamieszkanie w gub. ołonieckiej pod dozorem policji (konfirmacja namiestnika Królestwa Polskiego). Wyjechał z Warszawy 29 stycznia 1864 w dziewiętnastej partii zesłańców. Nie wiemy, czy od razu dotarł do guberni ołonieckiej w piśmie (MSW?) z 18 lutego I864, wskutek wstawiennictwa namiestnika, polecono wydać Grejberowi przepustkę na wyjazd do Warszawy • być może z Pskowa lub Petersburga), z zakazem zatrzymywania się na terytorium Rosji i nakazem stawienia się w urzędzie generała—policmajstra po przybyciu do miasta. Jednakże Grejber figuruje w spisie zesłańców przebywających w gub. ołonieckiej w roku 1865Rodzina miała pozostać w kraju.