Konstanty Konarzewski

syn Konstantego, ur. ok. 1804, szlachcic z Warszawy, były podoficer 4. pułku wojsk polskich. Za działalność w organizacji narodowej został wysłany na zamieszkanie w Rosji. Z Warszawy wyjechał 21 marca 1864 w dwudziestej szóstej partu zesłańców. Na podstawie rozporządzenia MSW zesłany do gub. ołonieckiej pod dozór policji. Od kwietnia 1864 mieszkał w Powieńcu (rodzina pozostała w Warszawie). Na podstawie rozporządzenia MSW z 29 grudnia 1865 otrzymał zezwolenie na powrót 1 27 stycznia 1866 wyjechał do kraju. Zmarł „przy rodzinie mając sto lat", tj. prawdopodobnie ok. 1904 w Warszawie.