Aleksander Ludowicz

ksiądz, ur. 18 17, wikary parafii Kopyl w pow. słuckim gub. mińskiej. Zesłany do gub. ołonieckiej w 1867 jako podejrzany o namawianie ludności do rozruchów politycznych. Nie wiemy, jak długo przebywał w guberni. Zwolniony z zesłania w l88l, nie mógł jednak powrócić w strony rodzinne. Po ukazaniu się manifestu z maja I 88 3 , który pozwalał pozostającym jeszcze na zesłaniu Polakom na powrót do kraju, wniósł podanie o zezwolenie na przyjazd na Litwę, nie uzyskał jednak zgody władz ze względu na - jak uzasadniał gubernator wileński „krańcowo szkodliwy jego wpływ i nietolerancję dla wszystkiego, co rosyjskie". Niemniej, wiadomo, że w 1888 ks. Ludowicz miał być przeniesiony z parafii Gieranony w pow. oszmiańskin gub. wileńskiej do Janowa w pow. kobryńskim gub. grodzieńskiej. W 1892 był proboszczem parafii Sokolany w pow. sokolskim gub. grodzieńskiej za odprawienie uroczystego nabożeństwa w dniu św. Józefa został postawiony przed sądem.