Franciszek Olszewski

syn Jakuba, ur. I 829 w Mężeninie w pow. łomżyńskim, szlachcic, zarządca folwarku Dziermieniszki w pow. sejneńskim, własności Magdaleny Mieczkowskiej. Aresztowany w czerwcu 18 6 3 pod zarzutem dostarczania powstańcom żywności i niedoniesienia władzom o pobycie powstańców w okolicy folwarku, a także za posiadanie polskiego munduru wojskowego, został osadzony w więzieniu kowieńskim, gdzie przebył dziesięć miesięcy. II listopada 18 6 3 komisja sądu woj. przy sztabie I dywizji kawaleryjskiej orzekła pozbawienie praw stanu i zesłanie Olszewskiego do „mniej odległych miejsc Syberii" do gub. tobolskiej) na zamieszkanie. Wyrok ten został zmieniony 2 marca 1864 przez wileński tymczasowy audytoriat polowy, który skazał go na zamieszkanie w gub. ołonieckiej pod dozorem policji, również z pozbawieniem praw (według innych źródeł: z zachowaniem praw, ale z konfiskatą majątku). Olszewski wyjechał z Kowna 8 kwietnia 1864, dwa dni później przybył do Wilna, skąd został wysłany „etapami" w dalszą drogę. Od listopada 1864 mieszkał w Pudożu, otrzymywał zapomogę ze skarbu państwa. Na podstawie manifestu z maja 1871 przywrócono mu prawa stanu, zwolniono z dozoru policji i zezwolono na wyjazd z guberni. Powrócił do kraju na początku stycznia 1872 (z paszportem wydanym przez kancelarię gubernatora ołonieckiego w październiku 1871).