Kazimierz Świderski

syn Teodora, ur. ok. 1830 na Mińszczyźnie w rodzinie szlacheckiej, lekarz, absolwent uniwersytetu kijowskiego, wykładowca medycyny w seminarium duchownym w Wilnie. Podczas powstania pełnił funkcję kierownika komitetu opiekuńczego kobiet w organizacji narodowej. Aresztowany 23 września 1863 został przez sąd woj. pozbawiony praw stanu i skazany na zesłanie, prawdopodobnie zamieszkanie na Syberii w gub. tomskiej, z konfiskatą majątku. W 1864 lub 1867 został przeniesiony z Tomska, gdzie odbywał karę, do Jadrynia.