Marceli Wyszomirski

syn Felicjana (Feliksa?), ur. ok. I84O, szlachcic gub. wileńskiej, brat Ksawerego (zob. Za udział w powstaniu, na mocy konfirmacji Murawiowa skazany na konfiskatę majątku, pozbawienie praw stanu i zamieszkanie na Syberii, w gub. tobolskiej. Podobnie jak brat przyjechał 2 3 czerwca I864 do Tobolska, skąd został skierowany do Jałutorowska. Na mocy manifestu z kwietnia 1866 przeniesiono go do gub. kazańskiej, od lutego I 8 67 mieszkał w Jadryniu. Na zesłaniu towarzyszyła mu rodzina: matka (teściowa?), zona Antonina 1 córka (córki?) Otrzymywał zasiłek ze skarbu państwa, do lipca 1870 otrzymywała zasiłek również zona. Podobnie jak brat, w październiku 1869, na prośbę siostry Reginy uzyskał zezwolenie na podjęcie pracy zarobkowej. W czerwcu 1871 przyjechał do Warszawy 1 wkrótce został zwolniony z dozoru.