Marceli Wysocki

syn Antoniego, ur. ok. 1836, ze szlachty gub. grodzieńskiej, lekarz wojskowy. Za „ucieczkę ze służby i wstąpienie do szajki buntowników” zesłany na ciężkie roboty w twierdzach na osiem lat; podejrzany o udział w powstaniu zabajkalskim w 1866; po zwolnieniu z robót przebywał w gub. jenisejskiej, następnie w Tomsku. W 1873 uzyskał zgodę na prowadzenie praktyki lekarskiej na Syberii.