Leonard Wiszniewski

Urodził się w 1837 roku w rodzinie szlacheckiej h. Ramułt odm. jako syn Jana i Róży z Ciechanowskich, h. Dąbrowa. Ukończył Wojskową Wyższą Szkołę Techniczną w Petersburgu i został porucznikiem piechoty. Udało mu się wydostać z okrążenia pod Moskalówką i dalej walczył pod dowództwem gen. Edmunda Różyńskiego na Wołyniu. Później przedostał się do zaboru austriackiego, a następnie wyemigrował do Mołdawii, gdzie pracował przy budowie kolei. Następnie zamieszkał w Drohobyczu, gdzie jako współpracownik Łukasiewicza stał się jednym z poważniejszych przemysłowców przemysłu naftowego. Był współwłaścicielem kopalń w zagłębiu borysławskim. Dwukrotnie wybrany posłem na Sejm Krajowy. Z żona Ludmiłą z d. Zakrzewska, miał sześcioro dzieci. Po zakończeniu powstania jego rodzinny majątek Jackowicze (pow.owrucki) został skonfiskowany przez władze rosyjskie. Zmarł 8.01.1914 r. Siostra Leonarda Wiszniewskiego – Alojza, po mężu Mazurkiewicz, była matką Władysława, lekarza, który w 1900 roku umożliwił Józefowi Piłsudskiemu, więzionemu w Petersburgu, ucieczkę ze szpitala psychiatrycznego, gdzie został on umieszczony na obserwacji.