Powstaniec w Oddziale Łęczyckim dowodzonym przez Józefa Dworzaczka, uczestnik Bitwy pod Dobrą w dniu 24 lutego 1863r. Ranny dostał się do niewoli i siłą wcielony do armii carskiej wysłany na front wojny z Turcją. Walczył w Bułgarii pod Plewną. Po wojnie przyjechał do Ozorkowa do wdowy po bliskim koledze który walczył i zginął pod Plewną. Ożenił się z nią i urodziło im się trzynaścioro dzieci. Synowie wzorem Ojca angażowali się w działania tajne przeciwko zaborcy. Najmłodsi Adam i Wincenty byli członkami POW w województwie łódzkim a później z bronią w ręku walczyli na froncie wschodnim z bolszewikami. Adam ranny stracił nogę, Wincenty walczył w Bitwie Warszawskiej odznaczony osobiście przez Marszałka Piłsudskiego Krzyżem Walecznych, późnej w 28 Pułku Strzelców Kaniowskich zdobywał Wilno i został ranny.
Źródło
nad. Grażyna Przanowska za: nformacje rodzinne
Nadawca
brak
Uwagi
Patriotycznie wychował swoich synów. Jeden zesłany na Syberię do Guberni Twerskiej, szczęśliwie wrócił, młodsi walczyli na froncie wschodnim, a Wincenty (dziadek nadawcy) również w 1939 roku z Niemcami. Niestety informacje, zdjęcia i pamiątki po nim nie zachowały się. To co wiadomo zachowało się w pamięci członków Rodziny Józefowiczów.