Gwido Battaglia

Ur. 1846, syn Karola i Walerii Sochackiej. Wnuk po mieczu Hieronima i Anny Kulczyckiej (ur. 1790 Sambor), po kądzieli Szymona i Tekli.
Pochodził z rodu tyrolsko-włoskiego. Jego ojciec był pierwszym urodzonym w polskiej ziemi z matki Polski. Posługiwał się tytułem barona.
Uczył się w szkole ludowej w Kałuszu a następnie w gimnazjum Stanisławowie, skąd został usunięty z wilczym biletem za pobicie chłopca, który mówił o Polakach "świnie". 4 klasę ukończył w Buczaczu a kolejne we Lwowie. Wielu jego szkolnych przyjaciół brało udział w Powstaniu (np. Artur Strzetelski, Aureli Urbański i in.). Zginęli w czasie walk: Emeryk Linde, Walery Rzepecki.
26.11.1862 złożył tajną przysięgę wierności Rządowi Narodowemu. W okresie Powstania Styczniowego przebywał w Stanisłówce, własności Józefa Udryckiego (wuj). Tam zaangażowany w organizację i w transport broni dla oddziału Leszka Wiśniewskiego do wyprawy lipcowej - w której wziął udział. Po klęsce pod opieką porucznika huzarów hr. Szirmaya (który również był w organizacji), powrócił do Stanisłówki.
Długi czas związany z Nowym Targiem gdzie pełnił funkcje m.in komisarza. Ożeniony z z Olgą Baranowską h. Łodzia, miał dwóch synów Rogera i Andrzeja Marię Hieronima, który był pierwszym poległym w czasie obrony Lwowa.
Pochowany we Lwowie na Łyczakowie.