Mikołaj Rokitnicki

Pochodził ze szlacheckiej rodziny spod Płońska, gdzie rodzice mieli niewielki majątek. W 1848 w kancelarii Sadyka Paszy (Michała Czajkowskiego) w w Turcji, gdzie przeszedł na Islam. Z Omarem Paszą brał udział w kampanii krymskiej, następnie wraz z Mikołajem Wierzbickim próbował wywołać powstanie przeciwko przeciwko Cuzie w Rumunii. Zarzuca im się rozbiórkę za pieniądze rosyjskie pomnika bitwy pod Warną. "Zbiera pieniądze, skąd tylko może, i każden sposób ostania och jest dla niego dobry, o czym nawet sam głośno mówi, ale zaraz wszystko, co ma, przehula, a nawet odda innym biedniejszym. Z tego powodu mimo całej niewątpliwie brudnej przeszłości, mimo całej niepewności jego charakteru, ma swoich zwolenników z hula­ków podobnych sobie, a wreszcie wszyscy mu przyznają, że jest zdolnym wojskowym. Dość salonowe obejście się, które przybrać umie, gdy chce, dobra wy­mowa francuska, hulaszczość, która popłaca pomiędzy bojarami mołdawskimi, pomogły mu, że ożenił się z niemłodą wdową z domu Miklesko, matką pię­ciorga dzieci. Przez to ożenienie spokrewnił się z wielu rodzinami bojarski­mi na Multanach". Mieszkał w Botuszanach.
W Postaniu szef sztabu Junoszy (Adolfa A. Otto), a następnie pułkownik, dowódca oddziału, działającego głównie w lubelskim i na Wołyniu.
Następnie na emigracji w krajach naddunajskich, zbliżony do kręgów stronnictwa bojarskiego, zwanego rosyjskim, przez ożenek z wdową Miklesko, siostrą metropolity w Jassach. Utrzymywał się z dzierżawy dóbr cerkiewnych (płacił z nich 1200 dukatów) oraz z odsetek od majątku żony (5000 dukatów).