Chabreuil

2 kwietnia. Wczoraj przywiózł nam małego Francuzika, nazywa się Chabreuil i jest okropnie wesoły i zabawny, Czeka na jakieś rozkazy, do którego ma iść oddziału, a że jest francuskim oficerem i odbył już kampanię w Algierze, więc podobno mają mu dać jakieś dowództwo.

16 kwietnia. Dziś był się pożegnać mr Chabreuil, dostał już nominację na dowódcę i jutro odjeżdża do oddziału Czachowskiego.

25 maja. Chabreuil! ... Czy to on naprawdę, ten drobny, delikatny, z kręconymi loczkami nad czołem? Ale gdzieżatm! To jakiś suchy, czarny, opalony jak węgiel powstaniec, z krótko ostrzyżonymi włosami. Patrzyłyśmy na niego zdumione, a on serdeczny jak zawsze, ale taki poważny, taki przejęty wojną, że wzbudzał w nas jakieś uwielbienie. Miał jeszcze przejść granicę z powrotem do swego oddziału, więc nam w krótkości opowiedział o bitwach w których brał udział, szczególnie w bitwie pod Stefankowem, gdzie za męstwo, został przez Czachowskiego odznaczony. Zginął w lipcu.