Stanisław Bruon Piotrowski

Ur. 1808. Dziedzic dóbr Strzyże w okręgu pułtuskim. Otrzymał wykształcenie czysto wojskowe i ukończył szkołę podchorążych w Warszawie. Następnie służył pod Wielkim Księciem Konstantym w batalionie saperów, po czym przeniósł się do kawalerii i służył przy ułanach. Brał czynny udział w nocy listopadowej, a następnie jako oficer wojsk polskich w powstaniu listopadowym. Został ranny w bitwie pod Grochowem. Po upadku powstania podał się do dymisji i osiadł w majątku Strzyże, w guberni płockiej. Od tego czasu oddał się pracy ziemiańskiej. Brał czynny udział w pracach Towarzystwa Rolniczego w Warszawie. 30 września 1842 ożeniła się z Elżbietą Delfiną Bedlińską.
Około 1845 roku zakupił dobra Czerwona w guberni radomskiej. W dobrach tych przeżył powstanie styczniowe biorąc w nim udział pod względem duchowym i materialnym, co w znacznej mierze przyczyniło się do ruiny majątku Piotrowskich. W powstaniu w randze kapitana w oddziale Dionizego Czachowskiego brał udział najstarszy syn Stanisława i Elżbiety - Konrad. Piotrowscy dostarczali powstańcom żywności oraz udzielali gościny. Gdy wiadomość o tym doszła do władz rosyjskich Stanisław został aresztowany i pieszo poprowadzony do Radomia. Po drodze bito go kolbami. W Radomiu postanowiono zesłać go na Sybir. Uratować go mogło wpłacenie okupu w wysokości 3.000 rubli. Piotrowski nie posiadał jednak tak dużej sumy. Z pomocą dziedzicowi przyszli chłopi. Za dobrodziejstwo uwłaszczenia złożyli wyznaczoną kwotę, umożliwiając Piotrowskiemu powrót do Czerwonej. Stanisław Piotrowski zmarł w swym majątku 30 maja 1873 roku. Elżbieta zmarła 2 października 1908 roku w Chryplinie, w domu swego syna - Stanisława. Pochowana została na cmentarzu w Stanisławowie.