Michał Wielhorski

(ok. 1838-1888)
Syn Gustawa, właściciel ziemski w Inflantach, hrabia. Za udział w powstaniu w pow. siebielskim został skazany na dożywotnią karę ciężkich robót w kopalniach. Drogę na zesłanie bracia Michał i Mieczysław W. odbywali na własny koszt. Kiedy w Aczyńsku spotkali grupę obdartych wygnańców, po-dzielili się wszystkim co mieli (L. Zielonka). Katorgę M. W. odbywał w Usolu, przybyła do niego rodzina. Prowadził gospodarstwo rolne i miał wraz z kolegami fabrykę świec łojowych i mydła, w której również pracował (jedno ze zdjęć zamieszczonych we wspomnieniach W. Lasockiego przedstawia grupę zesłańców w Usolu prawdop. z formą do produkcji świec). W 1870 r. mógł zamieszkać w europejskiej części Rosji, przeniósł się do Wiatki, gdzie zarządzał majątkiem kupca Krasowskiego. Za pracę otrzymywał 15 rubli mies. Po zwolnieniu z dozoru policyjnego w 1872 r. wyjechał do Królestwa. Przez jakiś czas „był dyrektorem fabryki cukru " (W. Lasocki). Zmarł w Królestwie.