Herbu Rawicz, ur. 1818 Góra Kalwaria, zm. 1870, Syn Stanisława i Konstancji Piaseckiej. W czasie powstania burmistrz Piaseczna. Zimą 1863 roku do Piaseczna dotarł z Belgii duży transport karabinów przeznaczonych dla powstańców. Kłoczowski pozwolił na ukrycie ich w magistracie i w swoim mieszkaniu. W tym samym czasie do Piaseczna wszedł kilkusetosobowy oddział Kozaków. Burmistrz był zmuszony zaprosić dowództwo oddziału na śniadanie. Wyjaśnił, że w skrzyniach jest sprzęt do remontu biura. Prawd. naczelnik wojenny powiatu. Pełniąc obowiązki burmistrza, pisał banalne sprawozdania (o powszechnie znanych wydarzeniach) dla swoich carskich zwierzchników lub biorąc w obronę mieszkańców miasta przed represjami. Według opowiadań Eugeniusza Kłoczowskiego opublikowanych w „Drugich szkicach z dziejów Piaseczna i okolic" w pewnym momencie powstania Józef Kłoczowski skierował oddział Rosjan wprost na zasadzkę, ponieśli oni duże straty, więc "wpadli jak szatani do Piaseczna, aby powiesić zdrajcę – burmistrza. Wyszarpano go z biura, podprowadzono do latarni, żołnierze ruszyli szukać jakiejś linki czy lejców. (...) oto ze wszystkich sklepików i kramów, ze wszystkich warsztatów rzemieślniczych, z domów piaseczyńskiej biedoty runął na rynek tłum, wcale nie bojący się knutów i kolb.(...) Piaseczanie nie dali powiesić swojego burmistrza." Uwięziony w warszawskiej Cytadeli. Przebywał tam około 8–10 miesięcy, umarł w roku 1870, prawdopodobnie na skutek katowania w więzieniu.
Brat Juliana Henryka. Żona: Teodozja Kostecka. 8 dzieci: Bronisława Sabina, Bolesław Mieczysław, Aleksandra Teodozja, Emilia Maria, Piotr Józef, Helena Agnieszka, Stanisław Tadeusz, Zofia