Roman Szwojnicki

Ur. 3.12.1845 Rady (majątek rodzinny koło Poniewieża, 5 km od Krakinowa w powiecie poniewieskim na Żmudzi na północy guberni kowieńskiej). Syn Michała Szwoynickiego, powstańca 1831 roku, i Zofii Kulwieć. Pobierał nauki w Wileńskim Instytucie Szlacheckim i studiował malarstwo u Kanuta Rusieckiego. Jako 17-latek został usunięty ze szkoły z ostatniej 7-ej klasy za udział w manifestacji. Artysta-malarz, uczeń Wojciecha Gersona, kuzyn Henryka Sienkiewicza, wuj Melchiora Wańkowicza. W 1863 roku gdy wybuchło powstanie zaciągnął się w szeregi powstańców księdza Antoniego Mackiewicza i Bolesława Romana Dłuskiego, którzy stacjonowali w lasach szawelskich. Brał udział w walkach pod Rogowem, po połączeniu z Zygmuntem Sierakowskim przedzierał się w kierunku Birż i tam też walczył. Za udział w powstaniu został osadzony w kowieńskim więzieniu, następnie w 1865 roku zesłany na Syberię. Przebywał w Tobolsku, Krasnoufimsku, Jekatierynburgu, później w Kazaniu i Cywilsku. W Kazaniu prowadził zakład fotograficzno-malarski.