Michał Galiński

Herbu Rawicz, urodzony w 1842 r. w Tartakowie, syn Jana i Teresy z Koniuszewskich. Służył w armii austriackiej jako kadet - wachmistrz stadnin rządowych, podporucznik konnicy i następnie jako kwatermistrz na Węgrzech i w Siedmiogrodzie.
Na wieść o wybuchu powstania styczniowego w 1863 r. opuścił armię austriacką i przyłączył się do polskich szeregów powstańczych. Przydzielono go do oddziału Komorowskiego, a później do konnicy Czyżewicza. W 1864 r. otrzymał polecenie wyjazdu do Rumunii i zorganizowania tam miejsca dla uciekających przed represjami rosyjskimi powstańców po klęsce powstania styczniowego. Misja nie powiodła się, gdyż został aresztowany przez żandarmerię austriacką. Sąd wojenny w Hermanstadzie skazał go na utratę stopnia kadeta – wachmistrza i 7 lat ciężkiego więzienia w dybach.
W 1867 r. na mocy amnestii został wypuszczony z więzienia i wkrótce potem zatrudniony na stanowisku sekretarza Rady Powiatowej w Kolbuszowej. Po wyborach samorządowych w 1870 r. otrzymał posadę sekretarza Rady Gminnej Mielca oraz rewizora policji miejskiej. Poza pracą zawodową angażował się w życie kulturalne miasta. Zorganizował amatorską grupę teatralną, z którą wystawił szereg sztuk, m.in. M. Bałuckiego i A. Fredry. Grał przeważnie główne role i zbierał entuzjastyczne recenzje. Zyski z biletowanych przedstawień przeznaczano na budowę i wyposażenie szkoły. (Dziś jest to budynek Szkoły Podstawowej nr 2.) Pracę w Mielcu zakończył w 1874 r. (?) i prawdopodobnie został zatrudniony w Gorlicach na stanowisku sekretarza Rady Powiatowej. Dalsze losy dotychczas nie są znane. Zmarł w 1906 r.