Józef Miniewski

w powstaniu pułkownik i dowódca partii. Był oficerem b. wojsk rosyjskich. Urodzony w 1841 roku. Jako szeregowiec wstąpił do szeregów powstania do oddziału pułkownika Śmiechowskiego, formującego się pod Warszawą w Woli Prażmowskiej w końcu stycznia 1863 roku. Pod Rawą oddział, w którym był Miniewski przeszedł pod dowództwo : złączył się z partią Jeziorańskiego, a następnie pod Małogoszczem przeszedł pod rozkazy Langiewicza. Po bitwie pod Grochowiskami, naczelną komendę objął znowu Śmiechowski. Miniewski, już randze pułkownika, jako dowódca kawalerii ostatni przeszedł granicę, osłaniając tyły oddziału Śmiechowskiego. — W maju 1863 roku dowodził już własnym oddziałem i stoczył bitwę pod Sławkowem (Krzykawką). Następnie zorganizował nowy oddział, który miał wkroczyć na Wołyń, lecz został rozbity pod Radziwiłłowem. Był na emigracji we Francji, Afryce, Włoszech i Szwajcarii. W powstaniu był dwukrotnie ranny i raz kontuzjowany.