Walery Emilian Sokalski

Ur. 13.1.1843 Kraków, zm. 1873 Kraków. Syn Józefa (radcy Sądu Krajowego w Krakowie) i Marcjanny Gąsiorowskiej. (Miał 15 rodzeństwa: Zygmunt, Stanisława zam. Magierowska, Kazimiera, Aleksandra zam. Wnorowska, Bronisława zam. Królikowska, Barbara, Władysław, Antoni, Józefa zam. Pierzchalska, Marianna, Barbara zam. Pierzchalska i Muller, Włodzimierz, Władysław, Maria zam. Cyfrowicz i Józef).
W bitwie pod Grochowiskami, atakując w grupie 25 żuawów wzgórze z armatami[2][10] został ciężko raniony kartaczami. Ledwo żywy, kilkakrotnie był przeszukiwany i dalej raniony przez Moskali, w końcu został przez nich zabrany i przetransportowany do chaty chłopskiej gdzie go ukryto, a następnie zawieziono do Buska. Tam noga została mu amputowana w całości. Opiekowała się nim Eufemia Pozowska. Przed 15.5 oddalił się ze szpitala bez wiedzy magistratu[16], co pozwoliło mu uniknąć procesów i kar.
Eufemia po powstaniu została jego żoną. Mieli dwoje dzieci. Walery pracował jako urzędnik Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń od Ognia w Krakowie. Obydwoje zmarli młodo - Walery w 1873 po długiej chorobie a Eufemia w 1879. Pochowani w Krakowie.

Córka Mariana Elżbieta Wyszła za Stefana Władysława Artwińskiego, farmaceutę i prezydenta Kielc. Syn Eugeniusz zm. w 1899 w Dukli.