administrator folwarku w dobrach hr. Dzieduszyckiego w Pełnatyczach, zamieszkały w Pełnatyczach, poczta Zarzecze koło Jarosławia Urodził się w 1838 roku, wyznania rzymskokatolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64 r. podał, iż jest żonaty i ma czworo dzieci. Przed powstaniem administrował folwarkiem w majątku hr. Kazimierza Wodzickiego w Olejowie. W powstaniu walczył w oddziale Horodyńskiego pod Radziwiłłowem, po rozbiciu tamże oddziału przez Moskali został wzięty do niewoli. Lekko ranny w pierś „od lancy kozackiej” leżał przez 4 dni w szpitalu urządzonym na folwarku pod Radziwiłłowem, następnie odstawiony wraz z innymi do szpitala do Dubna, gdzie leżał cały miesiąc, stamtąd przewieziony do twierdzy w Kijowie. Zasądzony na „posielenie” na Sybir do guberni jenisejskiej (...). Jako świadków przywołał towarzyszy swojej niedoli: Stanisława Sidowskiego, obecnie leśniczego w majątku oo. Dominikanów, Gołagureckiego (?) i Lubomędzkiego (Lubomęskiego?), pracujących we Lwowie w magistracie. Z Sybiru wrócił w 1868 roku, zamieszkał ponownie w Olejowie u hr. Wodzickiego i tam się ożenił. W 1874 r. został zatrudniony u hr. Dzieduszyckiego. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w wysokości 1 złotego i składki rocznej w wysokości 4 złotych. Oświadczenie podpisał 22 lipca 1894 roku w Pełnatyczach.