Jan Bogdanowicz

Ur. 1831r., Kraków. Zamieszkały na Podgórzu, żonaty, 6 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był w komendzie pożarnej warszawskiej, natomiast w czasie powstania był szeregowcem. Służył u Turkietego. Walczył pod Kozienicami. Następnie pod Kononowiczem, walczył pod Niekłanią. W Święta Wielkanocne złączyli się z Czechowskim. Został aresztowany i odesłany do Ołomuńca, skąd udało mu się uciec. Wstąpił do oddziału Krukowieckiego. Walczył w bitwie pod Glanowem. Został wzięty do niewoli i zesłany do gub. tomskiej okręgu semipolińskiego. Po ucieczce spędził 5 lat w rotach aresztanckich w Tobolsku. Deklarację podpisał 07.09.1890r.