Karol Sokołowski

h. Pomian. Ur. 10.09.1843r. Nadinżynier kolei państwowej, zamieszkały w Krakowie, żonaty, 4 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był słuchaczem techniki we Lwowie, natomiast w czasie powstania był w oddziale Czechowskiego we wszystkich bitwach i odstawiony był do Rzeszowa, gdzie udało mu się uciec i przybyć do Lwowa. W czerwcu w nocy wyszedł ze Lwowa do punktu zbornego Pokulanki, gdzie potem etapami dostał się do obozu Wysockiego. 01.07. o 7 rano zaczęli zdobywać przedmieście Lewiatyn w Radziwiłłowie, gdzie przy paleniu chałup z moskalami przy zdobyciu lewego wzgórza przestrzelono mu lewą nogę poniżej kolana i musiał o własnych siłach przejść trzy płoty i ogrody zanim dostał się do lasu. Z lasu wózkiem z amunicją, a dalej konno dostał się do lekarza ze swojego oddziału, który zabandażował mu nogę i zawieziono go do Brodów, gdzie w prywatnym szpitaliku Gomulińskiego przeleżał do października. Przy przenoszeniu przez dwóch tragarzy do szpitaliku został okradziony. Nogę udało się uratować. W marcu służył w 2 kompanii strzelców jako szeregowiec. W oddziale Wysockiego dostał patent na porucznika. Deklarację podpisał 01.03.1894r.