Michał Warecki

nauczyciel szkoły ludowej, zamieszkały w Urlowie w powiecie złoczowski (ostatnia poczta: Zarudzie). Urodził się 10 września 1835 roku w Bogdanówce, wyznania rzymskokatolickiego, żonaty, ojciec sześciorga dzieci. Przed powstaniem był nauczycielem prowizorycznym w Opakach w powiecie złoczowskim. W powstaniu walczył w stopniu podoficera – w oddziale hr. Komorowskiego w III kompanii żuawów pod Żdżanami i Poryckiem (13 listopada) i w drugim oddziale tegoż samego dowódcy 18 stycznia 1864 roku pod Starą Wsią o Wasilowem. Pod Poryckiem został lekko ranny szablą w ramię a pod Starą Wsią lancą ułańską w głowę - pozostawionego tam na polu walki wzięto do niewoli. Oprócz „paszportu” tzn. zaświadczenia o uwolnieniu z niewoli nie posiadał żadnych dokumentów poświadczających jego udział w powstaniu. Powołał się na świadectwo Marcelego Steifra ze Lwowa i Emila Kratochwila, urzędnika Banku Krajowego we Lwowie. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w wysokości 1 złotego reńskiego i składki rocznej w wysokości 3 złotych reńskich. Zobowiązanie podpisał w Urlowie 1 września 1894 roku. Pod zobowiązaniem znajduje się dopisek: „Szanowny Wydziale! Przedkładając prośbę Michała Wareckiego, nauczyciela szkół ludowych w Urlowie, osobiście mi nieznanego, upraszam o zapytanie się powołanych w oświadczeniu świadków, którzy należą do tamtejszej delegacji, gdyż sam o nim żadnej dokładnej informacji zebrać nie mogłem. Z delegatury Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania z 1863 r. w Złoczowie, dnia 7 września 1894, delegat – podpis niewyraźny”. Pieczęć owalna: Delegacya Złoczowska Wydziału Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4.