Aleksander Paszkiewicz

Ur. luty 1837r., Siepietnica. Kelner zamieszkały we Lwowie, żonaty, 1 dziecko, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był kelnerem, natomiast w czasie powstania szeregowcem. Wstąpił do oddziału Leszka Wiśniowskiego i brał udział w bitwie pod Tyszowcami. Następnie służył pod Lelewelem, bił się pod Józefowem, Panasówką i Batorzem. Po śmierci Lelewela dostał się pod dowództwo Ruckiego i był w bitwie pod Puhaczewem. Ostatecznie służył w oddziale Mareckiego – walczył pod Kockiem (ranny w nogę) i Sucholipiem (bagnetem raniony w nogę). Po ostatniej bitwie dostał się do niewoli do Orłowa, a potem do Tuły, następnie do Wiatki, Tiuminia. W 1869 roku został uwolniony. Deklarację podpisał 27.05.1888r.