Ur. 31.12.1839r. / 12.01.1840r., Tufumawce pow. lidzki na Litwie. Konduktor dróg i mostów krajowych, zamieszkały w Wadowicach, żonaty, katolik. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był porucznikiem w armii rosyjskiej, natomiast w czasie powstania z 22 na 23 stycznia 1863r. dowodził oddziałem piotrkowskim, następnie pod dowództwem Grekowicza był w stopniu majora. Walczył w woj. kaliskim, przy zdobyciu Radomska, pod Zawichostem, Miechowem i pod Szklarami dowodził rezerwą, pod Szycami i Nową Wsią dowodził strzelcami przy połączonych oddziałach Romockiego i Denisiewicza. Został wysłany przez Rząd Narodowy do zorganizowania rozpuszczonych oddziałów po Oxińskim. Z oddziałkiem zorganizowanym pod Jędrzejowem brał udział w bitwie pod Rudkami i Obiechowem, gdzie został ranny. Po wyleczeniu się w Krakowie powierzono mu szkołę podchorążych. Następnie wstąpił pod dowództwo Bosaka i został przydzielony do oddziału Rębajły i brał udział w bitwach pod Hutą Szczeceńską i Blizinem. Po upadku powstania emigrował z kraju. Deklarację podpisał 17.01.1889r.