Seweryn Golczewski

Podporucznik weteran Seweryn Golczewski urodził się we Lwowie w 1844 roku. Ojciec jego był powstańcem roku 1830/31. Młody Sewerynek został wychowany w kulcie narodowym. Uczęszczał do wyższego gimnazjum gdy wybuchło powstanie w 1863 roku. Wraz z kilkoma kolegami przeszedł kordon i wstąpił do partii generała Józefa Wysockiego. W dniu 2 lipca 1863 roku wziął udział w bitwie o Radziwiłłów. W bitwie pod Korybutową Wolą, został ranny. Nieprzytomnego zabrano z pola bitwy i przewieziono do folwarku w Koziej Górze. Gdy kilka dni później folwark zajęli Moskale, owinięto go w koce i zabrano do więzienia w Chełmie a później do Krasnegostawu gdzie spędził w niewoli kilka tygodni. Później został wywieziony przez Warszawę, Psków, Moskwę Niżny Nowgorod na Sybir. W 1868 roku został zwolniony i odesłany do kraju. Po 5 latach powrócił do Lwowa. W okresie międzywojennym został zweryfikowany jako weteran roku 1863 i odznaczony m. in. Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
Ostatnie lata spędził na południe od Lwowa, mieszkając w Worochcie gdzie zmarł w 1935 roku.