Paweł Bogdan

Urodził się na Podolu w 1826 roku. Służył w wojsku rosyjskim, awansował do stopnia kapitana. Po wybuchu powstania wstąpił w narodowe szeregi Langiewicza, jako oficer żuawów Rochebruna, przeszedł następnie pod dowództwo Chmieleńskiego, ostatecznie w randze pułkownika pod dowództwem jenerała Haukego (Bosaka),z którym razem przebywał na emigracji we Francyi po upadku powstania i pełnił w kompanii roku 1871 obowiązki szefa sztabu. Ranny czterokrotnie stwierdził dowodnie tym swoje męstwo. Zmarł w zakładzie w Drohowyżu.