Adam Jastrzębski

Syn Jana, szlachcic z gub. mińskiej. Student Instytutu Agronomicznego w Hory-Horkach (klas mierniczych). Brał udział wraz z kolegami w walkach pod dow. Topora (L. Zwierzdowski). W dniu wybuchu powstania był sprawcą nieszczęśliwego wypadku - podczas przeglądu broni śmiertelnie postrzelił kolegę. Wśród młodych ludzi wybuchła panika, groziło to wykryciem przygotowań do powstania. A. Jastrzębski dopiero po wielu latach powiadomił rodzinę o okolicznościach tragicznego zdarzenia. Za udział w powstaniu i przypadkowe zastrzelenie kolegi A. J. został skazany na 15 lat ciężkich robót. Katorgę odbywał w Aleksandrowsku (gub. irkucka), gdzie był „gorzelnianym" (A. Kręćki) oraz na trakcie bajkalskim. Po powstaniu 1866 r. ponownie znalazł się w Aleksandrowsku i na koniec w Usolu. Tu wykonywał różne prace „w polu i w ogrodach" (W. Lasocki). Po zwolnieniu zamieszkał z rodziną w Irkucku. Ok. 1910 r. z dużą energią zajmował się zbieraniem informacji o polskich zesłańcach na Syberii, prowadził na ten temat obszerną korespondencję z Augustem Kręckim (w zb. MWP). Po 1910 r. powrócił do kraju.