Wacław Srokowski

(ok. 1841-?)
Syn Wincentego, szlachcic z Włocławka gub. augustowskiej, student Szkoły Głównej. W powstaniu walczył w oddziale w randze kapitana pod ps. „Skok". Został skazany na 8 lat ciężkich robót w twierdzach z pozbawieniem praw stanu i konfiskatą majątku. Katorgę odbywał w nerczyńskim okr., m.in. w kopalni Akatuja, gdzie przez jakiś czas pełnił funkcję starosty. W 1868 r. na osiedleniu został przeznaczony do Jandyńskiej gm. bałagańskiego okr., ale mieszkał w Irkucku. Ożenił się z Gabrielą Wery- ho i miał z nią troje dzieci. Zajmował się handlem, pracując u Józefa Szlenkiera. W towarzystwie polskich zesłańców często grał z dużym szczęściem w karty i uzbierał sporą sumę pieniędzy. Po odzyskaniu praw (1871 r.) rozwinął interesy handlowe (kupiec II gildii). W 1873 r. otrzymał pozwolenie na swobodne poruszanie się po krainie zabajkalskiej i gub. amurskiej, a w 1876 gub. jakuckiej, gdzie w kopalniach złota miał interesy. Otrzymał wyłączność na złoto wydobyte z jednej z kopalń. Powrócił do Warszawy, lecz po pewnym czasie już dobrowolnie wyjechał na Syberię, gdzie zmarł.