Jan Korecki

(1843-?) Syn Jana, pochodził z Pułtuska w gub. płockiej, szeregowiec Hryniewieckiego (?) pułku piechoty. Prawdopodobnie za ucieczkę do powstania został przez sąd Wileńskego Okr. Wojennego wyrzucony z wojska i skazany na osadzenie do „najbardziej oddalonych miejsc Wschodniej Syberii" . Urząd d.s. Zesłańców w Tobolsku wyznaczył mu na miejsce pobytu gub. jakucką. Do Jakucka został dostarczony w 1867 r. i wysłany do ułusu Baturusskij. Wkrótce otrzymał pozwolenie na przeniesienie się na tereny złotonośne do olekmińskiego okr. jakuckiej gub. Przebywał tam z przerwami do 1882 r. W międzyczasie został wpisany do społeczności mieszczan miasta Jakucka, założył rodzinę - poślubił Wandę Dziczkowską i pracował w kopalni złota Towarzystwa Mało-Patomskoje w okr. olek- mińskim.