(Marcin Mazurkiewicz) pomocnik cieśli. Zamieszkały na Łyczakowie numer domu 39. Urodzony w Warszawie w 1837 r. Wyznania rzymsko-katolickiego, żonaty, ojciec dwóch synów i 3 córek. Przed powstaniem zatrudniony przy Straży Ogniowej w Warszawie. W powstaniu walczył w stopniu kaprala. Walczył pod dowództwem Langiewicza w II plutonie ułanów kapitana Jabłońskiego, u Daszkiewicza w oddziale kosynierów, później pod majorem Grylińskim następnie Czachowskim. W kawalerii żandarmów polowych pod dowództwem kapitana Bartole i w kawalerii „u hrabiego Popiela” „pod Boria”. Brał udział w bitwie pod Wąchockiem, Suchedniowie, Grabowcem, Ostrowem, Stefankowem, Opatowem. W ostatniej bitwie zabrany do niewoli. Ranny w lewą nogę. Nie miał żadnych dokumentów. Powołał się na świadectwo sierżanta Jana Mityka i Butrymowicza – „kolegi z niewoli archangielskiej w Syberii na lodowatym morzu”. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w ratach – przez 3 miesiące po 20 centów, oraz składki rocznej w wysokości 2 florenów. Oświadczenie podpisał 29 kwietnia 1888 r. Przyjęty na członka czynnego 8 maja 1888r.