Aleksander Dawidowicz

konduktor dróg krajowych. Zamieszkały w Ottyni. Urodzony 27 lutego 1844 r. Żonaty – żona Rozalia z Mazurkiewiczów, ojciec jednego dziecka, wyznania rzymskokatolickiego. Przed powstaniem w Szkole Głównej w Warszawie. W powstaniu w organizacji i w oddziale gen. Bosaka. Pod dowództwem puł. Rembajły brał udział w bitwie pod Radkowicami, pod dowództwem gen. Taczanowskiego – pod Kruszynami, pod dowództwem Czachowskiego – pod Stefankowem, gdzie był ranny w prawą nogę i prawą rękę. Powołał na świadków Jana Arabowskiego (?) i Erazma Swiszczewskiego. Zobowiązał się do wpisowego 1 guldena i składki rocznej w wysokości 3 guldenów. Oświadczenie podpisał w Ottyni 29 maja 1888 r. Przyjęty na członka czynnego 23 czerwca 1888r.