Andrzej Kamalski

murarz. Zamieszkały w Krakowie ul. Łobzowska 13. Urodzony w Krakowie 30 listopada 1837r., żonaty, ojciec dwojga dzieci. Przed powstaniem pracował jako murarz. W wojsku austriackim był podoficerem (dezerter). W powstaniu walczył w stopniu sierżanta – z Kurowskim pod Miechowem, Langiewiczem – pod Pieskową Skałą, Chrobrzem, Grochowiskami, z Miniewskim pod Krzykawką, z Rembajłą pod Szklaną Hutą, Iłżą i Opatowem. W bitwie pod Opatowem ranny kulą w usta i prawy bok oraz szablą nad lewym okiem. Wzięty do niewoli, zesłany. Sądzony we Włodzimierzu. „Kurskie roty areszt (budował kolej Osławską)”. Wrócił z zesłania w 1867r. Na świadków przywołała Mackiewicza, maszynistę na kolei Karola Ludwika w Krakowie, Jakóba Lorenza „także z tego oddziału” i Kotarewskiego (?). Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego 1 florena i składki rocznej w wysokości 3 florenów. Oświadczenie podpisał w Krakowie 8 kwietnia 1888 r. Przyjęty na członka czynnego 23 czerwca 1888r.