Ludwik Januszewski

zatrudniony jako pomocnik szewski. Zamieszkały przy ulicy Brajerowskiej 12 u Michała Strużyńskiego. Urodził się w roku 1839r., Horodenka. Żonaty, wyznania rzym-kat. Przed powstaniem zajmował stanowisko pomocnika przy gospodarstwie, którego ojciec był rządcą komorniczym. W powstaniu walczył jako szeregowiec. Zaraz po wstąpieniu był w oddziale generała Czychowskiego, później w oddziale generała Wysockiego. Następnie został przydzielony pod Horodyńskiego. Brał udział w bitwach w lasach Janowskich gdzie został ranny major Englert. Następnie w bitwie pod Brzezową, oraz w bitwie również w lasach Janowskich nad granicą, gdzie został ranny w palec lewej ręki. Następnie pod dowództwem Horodyńskiego walczył w bitwie Radziwiłłowskiej. Dokumentów potwierdzających nie posiada, ponieważ zostały odebrane przez urząd Złoczowski w roku 1867. Jednakże powołuje się na Wielmożnego Pana Dra Czerkawskiego Stanisława, z którym razem po rozbiciu dostał się do niewoli i razem zostali zesłani na Sybir. Oświadczenie o przystąpieniu do Towarzystwa wzajemnej pomocy uczestników powstania polskiego z roku 1863/4 bez podpisu.