Aleksander Polkowski

Ur. ok. 1846 Grodzieńszczyzna, zm. po 1913 (prawd. w Permie). Syn Feliksa.
Jako 18-latek zaciągnął się do oddziału Wróblewskiego . 26.1.1864[1] ranny w bitwie (Data problematyczna, gdyż Wróblewski został ciężko ranny tydzień wcześniej). Zesłany do Tobolska żył z początku w trudnych warunkach. Po odbyciu kary osiadł w Rosji. Zajął się piwowarstwem a następnie został mechanikiem okrętowym, sternikiem w końcu kapitanem na statkach handlowych Towarzystwa Żeglugi Połowcowa na rzekach Irtyszu, Obie i Tawdzie. Do kraju przyjechał w październiku 1918 gdy odwiedził Jasną Górę (został mu tam ukradziony pugilares z 23 rublami). Miał żonę, 2 synów i dwie córki.