(Rabencki, Rabendzki, Rabeński).
Był powstańcem styczniowym, pochodzącym z ziemi wieluńskiej. Urodził się 7 VI 1831r. we wsi Siemkowice (pow. wieluński, gub. kaliska) w rodzinie katolickiej. Był synem Pawła Rabęckiego (wcześniej Rabendy), lokaja w Chorzewie, i Augustyny (Augusty) z Maksów. Miał czterech braci: Ignacego – ogrodnika dworskiego, Józefa, Edwarda (ur. 1833), tomaszowianina, majstra przędzenia wełny, Juliana (ur. 1835) i co najmniej jedną siostrę Franciszkę Rabęcką (ur. 1929), żonę Karola Klecera (Kloetzera), krawca, żandarma narodowego, zesłańca. Był analfabetą, wpisanym do ksiąg ludności stałej Tomaszowa Mazowieckiego. Pracował jako czeladnik sukienniczy w starzyckiej fabryce sukna należącej do Fryderyka Stumpfa (1791–1868), ale często bywał bezrobotny (m.in. w maju 1854r.). W 1861r. z powodu bezrobocia w Tomaszowie wyruszył w poszukiwaniu pracy do Opatówka, gdzie otrzymał obietnicę zatrudnienia w następnym tygodniu. Odwiedził zatem brata Ignacego, podówczas ogrodnika dworskiego we wsi Kokanin. W drodze powrotnej do Opatówka wstąpił do szynku w Saczynie, gdzie 16 X 1861r. został zatrzymany jako osobnik podejrzany, nieposiadający książeczki legitymacyjnej czeladnika sukienniczego. Złożył zeznania zaprotokółowane przez Wiznakowskiego, wójta gm. Kalisz. Rabęcki brał udział w powstaniu styczniowym. Po powstaniu pozostawał przez kilka lat pod dozorem policyjnym w Tomaszowie Mazowieckim. 1 IX 1867r. w tamtejszym kościele św. Antoniego poślubił Salomeę Lasecką (ur. 1837), córkę Franciszka i Marianny z Warchołów (1810–1893). Brat żony – Jan Lasecki także był uczestnikiem powstania styczniowego