Józef Szemiot

Ur. ok. 1824, poległ 19.4.1864
Był zapewne pochodzenia kresowego. Pełnił służbę w 6. rocie Halickiego Pułku Piechoty. 1 lipca w Michałowicach opuścił kompanię i przybył do Krakowa, zaciągając się o któregoś z oddziałów powstańczych. W stycznio mianowany przez Bosaka dowódcą 33 kompanii 9 batalionu Opoczyńskiego Pułku Piechoty. W marcu dowodził oddziałem kosynierów współpracują z Sollbachem, który wykonywał dla niego liczne rekonesanse i rekwizycje. Przebywali w Klikmiewiczowie, później w okolicy Wąchocka. Tutaj zostali zaatakowani przez por. Medjanowa. Po tej potyczce pozostał z 80 ludźmi (Sollbach został zabity). Przedostał się w okolice Chlewisk, Pawłowa i Niekłania a następnie ponownie w Góry Świętokrzyskie. Tutaj na uroczysku Ostre Górki (koło Radkowic i Starachowic) został zaatakowany przez mjr Bergmana i ppłk. Zankisowa. Poległ wraz 6 towarzyszami (w tym 4 oficerów i 2 szeregowych[6]) po zaciętej obronie. Pochowani zostali na cmentarzu parafialnym w Tarczku.