Jan Stanisław Jodłowski

Ur.1841 Sierpów, pow. łęczycki, zm. 1919. Syn Wincentego (zm. 1845). Uczył się w gimnazjum w Piotrkowie, ale maturę zdał dopiero po powstaniu.
Służył jako poruczn.-adjutant w oddz. Bończy, Padlewskiego i Taczanowskiego. Za waleczność mianowany kapitanem. Był ranny bagnetem w rękę. szczęka prawa pękła od uderzenia kolbą, bok prawy przeszyły mu 3 kule i otrzymał kontuzyę w prawą pachwinę. Został po bitwie pod Kruszyną wzięty do niewoli i wysłany do gub. Jenisejskiej. Powrócił w 1868, ukończył edukację zdając 15.2.1868 maturę w Warszawie. Przybył do Galicji gdzie studiował na UJ na Wydziale Lekarskim. Uzyskał tyłu doktora wszechnauk lekarskich 22.7.1876. Pracował w Sanoku, przez wiele lat jako lekarz w Zagórzu. Przed śmiercią osiadł w Krakowie. Był znaną postacią - wysoki z bujnym zarostem. Jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim, kwatera JC rz. wsch.
Żona: Zofia (zmarła po 1921) występowała w wykazie Sekcji Opieki Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych pod numerem W-125.