Antoni Kaliszek

Urodził się na wsi w powiecie Łukowskim. Gdy go ojciec odumarł w czwartym roku życia, a matka żyła z wyrobku, poszedł na służbę za pastucha.
Przyłączył się do oddziału powstańczego, który przechodził przez wieś i tak doszli aż do dworu Chotynia w ziemi lubelskiej, gdzie spotkali się z Moskalami.
Następnie Kaliszek brał udział w bitwie pod Żyżynem i pod Kockiem. Pod Sankami został ciężko ranny cięciem szabli kozackiej w twarz i dwa razy w głowę. Leżącego między zwłokami poległych, których miano składać do grobu, zabrali Moskale do Lubartowa, gdzie przebywał w szpitalu 6 tygodni. Udało mu się stamtąd wraz z 20-ma innymi powstańcami uciec, ale po 6-ciu tygodniach ukrywania się, Moskale schwytali ich z powrotem i odstawili do Lublina, gdzie Kaliszek prze bywał w więzieniu przez dwa miesiące, a następnie był przez 3 lata pod nadzorem policji.
Mieszkał na kolonii Planta w Łyszczycach.