Aleksander Jaskulski

Aleksander Jaskulski, urodził się 3-go Marca 1843 roku w Żninie w W. Ks. Poznańskiem.
W drugiej połowie Lutego 1863 r. brał udział w pierwszej wyprawie Poznańczyków, przeważnie starszych studentów gimnazjum Trzemeszeńskiego, pod dowództwem Garczyńskiego. Oddział ten połączył się w lasach Kamińskich z oddziałem Mielęckiego. Niestety po sprzeczce obu wodzów o dowództwo, oddział Garczyńskiego odłączył się i wpadł w zasadzkę pod Dobrosołowem, z której to opresji Mielęcki, jako doświadczony i mający kilka zwycięzkich potyczek poza sobą, świadomy również tego położenia, podążył za Garczyńskim i oddział ten od zagłady uchronił.
Z rozproszonego oddziału Garczyńskiego, kilkudziesięciu towarzyszy a z nimi i A. Jaskulski, przedostawszy się do wsi Mieczownicy, usadowili się na cmentarzu tamtejszym, jako dogodnej pozycji, broniąc się dość długo przeciw całej sile moskiewskiej z pod Dobrosołowa. Krwawa ta obrona kosztowała większą część oddziału, a reszta pomiędzy nimi i A. Jaskulski, zdołała się pod gradem kul manowcami do poblizkiego lasu przedostać i tam się schronić.
Dalszy udział brał potem A. Jaskulski w bitwach pod Ignacewem, Nową Wsią i Brodowem pod dowództwem francuza Joung de Blankenheim, który w ostatniej bitwie poległ. Następnie jeszcze pod Pyzdrami w utarczce, a w ostatniej przeprawie w okolicach Witkowa ujęty przez żandarmów z kilku towarzyszami i do wojska wzięty, brał udział w wojnach pruskich w r. 1864, 1866 i 1870.
Prócz zadraśnięcia od piki kozackiej pod Dobrosołowem i takiegoż od kuli rosyjskiej, kontuzji pod Sadową od kuli armatniej, której następstwo dziś jeszcze się odczuwa, szczęśliwie p. A. J. cięższych ran uniknał.