Władysław Niesiołowski

Władysław Niesiołowski. Jako weteran z 1863 roku, był pod dowództwem, Kurowskiego, Cieszkowskiego, walczył pod Miechowem, w Pankach, Mrzygłodzie wreszcie ruszył z oddziałem na pomoc Langiewiczowi, który walczył pod Małogoszczą, lecz oddział spóźnił się i spotkał cofającego się dyktatora pod Pieskową Skałą i tu został wcielony do jego korpusu, do drugiego batalionu strzelców, który zajął zamek.
W Skale zaczęła się bitwa, która trwała do zmroku. Nieprzyjaciel cofnął się do miasteczka Skały, a oddział, po dwugodzinnym wypoczynku ruszył za nim i tam go zaatakował. Tu, zmusiwszy go do ustąpienia i wziąwszy nieco niewolnika, pomaszerowali nasi na komorę w Michałowicach, gdzie dostali pewną ilość karabinów. Dalej przyszły bitwy pod Chrobrzą, Grochowiskami i oddanie się Dyktatora Austrii i przejście korpusu przez granicę.
Po przejściu granicy, żołnierze kryli Dyktatora w Krakowie i okolicy. Niesiołowski również dostał się tam dzięki pomocy towarzysza broni, studenta krakowskiego uniwersytetu, Edwarda Kostki. Wkrótce jednak zaciągnął się do służby w partiach Jeziorańskiego i Ćwieka walczył do września wreszcie w okolicach Leżajska przeszedł po raz ostatni granicę austriacką.
Tak skończył się udział Niesiołowskiego w walce o wolność, dalej przyszły smutne i ciężkie lata w więzieniu austriackim w Ołomuńcu, służby pod sztandarami cesarza Meksyku Maksymiliana I i emigracji.