Aleksander Wajcowicz

(Wacowicz). Ur. 8.4.1825 , zm. 8.10.1901. Pochodził z rodziny o korzeniach szkockich. W latach 1848-1851 student wydziału filozoficznego a potem lekarskiego UJ .[2] W 1850 roku odsiedział 5-tygodniowy areszt za "przekroczenie przepisów paszportowych".[3] Z początkiem roku akademickiego 1850/51 został wzięty do wojska.[2] Medycynę ukończył w Petersburgu.[4][5]
W 1863 roku leczył powstańców. Zesłany na Syberię gdzie również leczył i wspierał mieszkańców.
Nie ożenił się. Przez pewien czas mieszkał i praktykował w Warszawie gdzie praktykował "medycynę" homeopatyczną[4][5] (wówczas modną i z braku badań naukowych uznawaną za poważną). Powrócił do rodzinnego Międzybrodzia. Tu przekazał zgromadzone oszczędności na cele społeczne sam żyjąc bardzo skromnie. W zamian za to i pomoc mieszkańcom był zaopatrywany w podstawowe produkty przez okolicznych mieszkańców. Z jego funduszy zostały wybudowane w Międzybrodziu szkoła, plebania i murowana cerkiewka.[1] Został pochowany przy murze tej cerkiewki.