Urodzony 14/VIII 1842 r. w Zaleszczykach. Przed powstaniem studiował medycynę. Do powstania poszedł w nocy dnia 10 lutego 1863 r. wraz z kolegami swoimi Broniowskim, Skalskim, Skakalskim i Zarębą do oddziału Kurowskiego. Brał udział w bitwie pod Miechowem, gdzie został ranny. Po wyzdrowieniu w lecie 1863 r. dawał pomoc lekarską rannym powstańcom w doraźnie utworzonym szpitalu (w Niepołomicach wraz z dojeżdżającym z Krakowa drem Gilewskim). Chwilowo był aresztowany w Krakowie, po krótkim czasie zwolniony. Po powstaniu studiował dalej medycynę, którą ukończył w 1869 r.Był asystentem w klinice profesora dra Brauna w Wiedniu. Praktykował w Wieliczce, Drohobyczu, Trembowli i Grybowie. Ostatnio jako emeryt zamieszkał w Krakowie.
Źródło
Rozmarynowski Władysław, Lekarze - weterani 1863 r., w: Lekarz Wojskowy 1925. Z. 3