Urodzony 3/III 1841 r. w Krynkach obok Brześcia n./B. Do powstania poszedł jako student Uniwersytetu w Kijowie, gdzie był na wydziale matematyczno-przyrodniczym. Pluciński należał do partii pod dowództwem Święcickiego, młodego oficera korpusu kadetów w Kijowie, który zebrał przeszło stu-kilkudziesięciu studentów i uczniów oraz innej młodzieży z Kijowa. Partia ta otoczona przez uzbrojone tłumy chłopskie pod folwarkiem Rozalówka, została rozbita i zmasakrowana. Kilkudziesięciu ludzi padło, reszta została związana i dostarczona wojskom rosyjskim. Pluciński wraz z innymi został uwięziony i odstawiony do Kijowa, gdzie przebywał w więzieniu około 15 miesięcy. Skazany na zesłanie na Syberię do gub. Jenisejskiej, był tam do roku 1868. Po powrocie z zesłania uzyskał dyplom doktora wszechnauk lekarskich na Uniwersytecie w Krakowie. Pracował jako lekarz-ordynator zakładu w Kulparkowie, poczem przeszedł na emeryturę. Ostatnio zamieszkiwał w Krakowie. Odznaczony Krzyżem Walecznych po raz pierwszy.
Źródło
Rozmarynowski Władysław, Lekarze - weterani 1863 r., w: Lekarz Wojskowy 1925. Z. 3