Jan Matejko

Ur. 24.6.1838 Kraków, zm. 1.11.1893 Kraków. Syn Franciszka Ksawerego i Joanna Karoliny Rossberg. Artysta malarz.
Jego związki z Powstaniem nie są spektakularne choć trwałe. Razem z Józefem Szujskim uczestniczyli w pracach przygotowania powstania. Jan nie mógł uczestniczyć w walkach z racji na wadę wzroku, ale oferował się, że zawiezie broń do przyjaciela - księdza Stanisława Giebułtowskiego (znalazł się jednak inny sposób). Był kwestorem podatku narodowego. Wspierał braci - Edmunda i Kazimierza walczących w Powstaniu. Sam również w przebraniu węglarza zawiózł broń do obozu Langiewicza (na co celnicy przymknęli oko pomimo słyszalnego pobrzękiwania) i przekazał bardzo dużą sumę 500 guldenów na cele powstańcze.
Po powstaniu jego twórczość jako znanej osoby nie mogła być wybitnie rażąco patriotyczna, zresztą sam uważał że należy przez opowieść docierać do wyobraźni. Dlatego namalował jedno dzieło ściśle związane z Powstaniem alegorię pt. "Polonia - Rok 1863". Związki i symbolika jest też widoczna w innych dziełach. Do jego prac pozowali powstańcy - m.in. Bolesław Dłuski, Włodzimierz Cielecki i in.
Jest pochowany na cm. Rakowickim w głównej Alei.