Piotr Czekotowski

Syn Jana, urodzony w Mohylewszczyźnie, dzieciństwo spędził pod Mińskiem. Ukończył wydział lekarski na Uniwersytecie Kijowskim, doktoryzował się w Akademii Medyko-Chirurgicznej w Petersburgu. Praktykę lekarską odbywał w gub. mińskiej, wreszcie osiadł w Mińsku. Lecząc chorych nawiązywał kontakty i miał dostęp do informacji cennych dla organizacji. W powstaniu mianowano go naczelnikiem miasta Mińska. W końcu 1863 r. został aresztowany i administracyjnie, bez sądu, zesłany do Ufy. Podczas śledztw zostało wymienione jego nazwisko i ściągnięto go z powrotem do Wilna. Został skazany na utratę praw, majątku i 15 lat ciężkich robót, karę złagodzono na osiedlenie. W więzieniu w Wilnie poślubił córkę pułkownika Kazimierę Bulewską i razem wyruszyli na wygnanie. Przez jakiś czas przebywali w To- bolsku, później w Usolu, a w 1867 r. w Irkucku, gdzie P. Cz. otrzymał oficjalne pozwolenie na praktykę lekarską i pracował tam przez 10 lat. Po kolejnych amnestiach był przez dwa lata lekarzem w Ufie, by ostatecznie osiąść w Smoleńsku (nie zezwolono na powrót w rodzinne strony), zmarł nagle.