Płotnicki Karol

(ok. 1845-1901)
Syn Konstantego, szlachcic z gub. wołyńskiej. Razem z bratem bliźniakiem - Zygmuntem – wzięli udział w powstaniu i zostali skazani na ciężkie roboty do Wschodniej Syberii. Początkowo katorgę od bywali przy budowie drogi bajkalskiej, po powstaniu 1866 r. obaj znaleźli się w Usolu. Na osiedleniu Karol P. mieszkał w gm. Idyńskiej gub. irkuckiej. W latach 1880-81 pracował jako listonosz. Następnie mieszkał w Irkucku i był urzędnikiem, m.in. w 1898 r. w irkuckiej kancelarii celnej (?). Na Syberii ożenił się i miał 8 dzieci.
Nieprawdziwa jest informacja o tym, że Karol zastrzelił się po śmierci brata na terenie Rosji europejskiej (A. Kręćki).