Napoleon Obuchowicz

(1840-po 1913)
Syn Jana, pochodził z Mińszczyzny. Do szkół uczęszczał w Słucku, następnie studiował w Moskwie. Po wybuchu powstania powrócił w rodzinne strony i wstąpił do słabo uzbrojonej partii W. Maszewskiego, która miała dołączyć do oddziałów Swiętorzeckiego. Trzeciego dnia marszu, w pow. ihumeńskim, powstańcy zostali otoczeni. W walce Obuchowicz został ranny, aresztowany i przewieziony do Słucka. Skazano go na 4 lata ciężkich robót. Wiosną 1864 r. przez Wilno wysłano go drogą etapową na Syberię. Katorgę odbywał w Aleksandrowsku w okr. nerczyńskim, w Siwakowej i w Czycie. W 1868 r. został przypisany na osiedlenie do Jandyńskiej gm. bałagańskiego okr., ale w rzeczywistości mieszkał w Irkucku, gdzie udzielał lekcji muzyki. „Entuzjasta, wykształcony, b. skromny, szlachetny i niepraktyczny" (A. Iwański). W 1871 r. przywrócono mu prawa stanu i poprzez Wiatkę powrócił do kraju. W 1913 r. mieszkał w Krakowie.